Υπάρχει διάχυτη η άποψη –πέρα για πέρα λανθασμένη, κατά την άποψή μας– ότι το καλοκαίρι, κάτω από τον ήλιο, στην παραλία ή κάτω από τη δροσιά ενός δέντρου, διαβάζουμε βιβλία «ανάλαφρα», το οποίο για τη συντριπτική πλειοψηφία, ισοδυναμεί με «εύπεπτα», χωρίς λογοτεχνικό βάθος και ουσία, ή εν πάση περιπτώσει, χωρίς νοήματα που να ξεφεύγουν από τα τετριμμένα, τα κλισέ και τα μελό.
Κι όμως, το καλοκαίρι, με τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο που μας επιφυλάσσει, είναι η ιδανική εποχή για στοχασμό και για να αδράξει κανείς τη μεγάλη πνευματική και διανοητική συγκίνηση που μόνο η ανάγνωση μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο, εφόσον ο ίδιος, φυσικά, «ξεφύγει» λίγο από τις επιταγές της εποχής και δώσει τον απαραίτητο χώρο και χρόνο που αυτή απαιτεί για να εκπέμψει τα οφέλη της.
Στις γραμμές που ακολουθούν, σας προτείνουμε 3 βιβλία που είμαστε σίγουροι ότι θα σας χαρίσουν μεγάλες στιγμές συγκίνησης και απόλαυσης, όπως ακριβώς συνέβη και με μας όταν τα διαβάσαμε.
Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε: Καλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς, Εκδόσεις Πατάκη, Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη
Αν έπρεπε να το εντάξουμε οπωσδήποτε σε κάποιο είδος λογοτεχνίας, θα λέγαμε ότι αποτελεί ένα ιστορικό θρίλερ. Είναι πράγματι, βασισμένο σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και χαρακτήρες, ενώ η λεπτομερής και σχολαστική του τεκμηρίωση, σου δίνει την αίσθηση σε κάθε του σελίδα ότι περπατάς και αναπνέεις στο προεπαναστατικό Παρίσι του τέλους του 18ου αιώνα. Το “Καλοί άνθρωποι σε σκοτεινούς καιρούς” αφηγείται την ηρωική περιπέτεια δύο μελών της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας, του βιβλιοθηκάριου δον Ερμόχενες Μολίνα και του ναυάρχου δον Πέδρο Θάρατε, οι οποίοι ανέλαβαν την αποστολή να ταξιδέψουν στο Παρίσι για να φέρουν τους απαγορευμένους στην Ισπανία 28 τόμους της Encyclopédie των Ντ’Αλαμπέρ και Ντιντερό. Κάποιοι, όμως, με μεγάλη ισχύ και εξουσία, θέλουν να αποτρέψουν με οποιοδήποτε τίμημα αυτή την «επικίνδυνη» για τα συμφέροντά τους εξέλιξη. Η συγκίνηση και η σαγήνη που ξεχύνεται γενναιόδωρα μέσα από την κάθε σελίδα αυτού του βιβλίου, είναι βέβαιο πως θα σας ανταμείψει πέρα για πέρα.
Το καλοκαίρι, με τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο που μας επιφυλάσσει, είναι η ιδανική εποχή για στοχασμό και για να αδράξει κανείς τη μεγάλη πνευματική και διανοητική συγκίνηση που μόνο η ανάγνωση μπορεί να προσφέρει στον άνθρωπο.
Χένινγκ Μάνκελ, Ο άνθρωπος από το Πεκίνο, Εκδόσεις Ψυχογιός, Μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Όταν αρχίσετε να εισέρχεστε στον κόσμο του Ανθρώπου από το Πεκίνο, οι ώρες της ημέρας θα σας φαίνονται λίγες, ενώ θα παρακαλείτε να περάσει γρήγορα η νύχτα και ο απαραίτητος ύπνος που θα σας χωρίζει από μια νέα ημέρα γεμάτη διανοητικές συγκινήσεις.
Πρόκειται για ένα αστυνομικό θρίλερ που όμως, σε αντίθεση με τα κλασικά νουάρ μυθιστορήματα, καταφέρνει μέσα από τις γεμάτες δράση σελίδες του, να συγκεράσει τέσσερις ηπείρους και διαφορετικές ιστορικές εποχές, και να συνθέσει σε ένα μοναδικό μωσαϊκό τη Σουηδία, τη Μοζαμβίκη, τη Ζιμπάμπουε και τις Ηνωμένες Πολιτείες με τη σύγχρονη Κίνα και τα λυσσαλέα παιχνίδια εξουσίας που αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στη μαοϊκή κληρονομιά και τον πιο στυγνό καπιταλισμό.
Η ιστορία πραγματεύεται τη αιματηρή σφαγή δεκαεννιά ανθρώπων τον Ιανουάριο του 2016, στο μικρό σουηδικό χωριό Χεχουεβάλεν, με μοναδικό στοιχείο για το ξετύλιγμα του κουβαριού, μια κόκκινη κορδέλα που βρέθηκε στο σημείο του μακελειού.
Η δικαστής Μπιργκίτα Ρόσλιν που αναλαμβάνει να εξιχνιάσει το μυστήριο, το οποίο η αστυνομία επιμένει να αποδίδει σε κάποιον παράφρονα, έχει ακόμα ένα λόγο να είναι σοκαρισμένη. Το ζεύγος Αντρέν, που βρίσκεται ανάμεσα στα θύματα, δεν είναι άλλο από τους θετούς γονείς της μητέρας της. Η Μπιργκίτα θα πρέπει να διευρύνει τις έρευνές της και να φτάσει έως τη Νεβάδα των ΗΠΑ, όπου άλλα μέλη της οικογένειάς της έχουν επίσης δολοφονηθεί και να ανακαλύψει το ημερολόγιο ενός προγόνου της, που τον 19ο αιώνα δούλευε ως επιστάτης στην κατασκευή του αμερικανικού σιδηρόδρομου, στο οποίο περιγράφει πώς εκεί κακοποιούνταν οι κινέζοι σκλάβοι που χρησιμοποιούσαν ως εργάτες.
Η εξίσωση, όπως τα πάντα στη ζωή, είναι ιδιαιτέρως πολύπλοκη, εξ ου και είμαστε σίγουροι ότι όταν ξεκινήσετε το βιβλίο, δεν θα το αφήνετε από τα χέρια σας… ούτε για να πάτε στην τουαλέτα.
Στις γραμμές που ακολουθούν, σας προτείνουμε 3 βιβλία που είμαστε σίγουροι ότι θα σας χαρίσουν μεγάλες στιγμές συγκίνησης και απόλαυσης, όπως ακριβώς συνέβη και με μας όταν τα διαβάσαμε.
Φερνάρντο Αραμπούρο, Πατρίδα, Εκδόσεις Πατάκη, Μετάφραση: Τιτίνα Σπερελάκη
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, περουβιανός συγγραφέας Μάριο Βάργκας Γιόσα δήλωσε για το συγκεκριμένο βιβλίο: «Έχω πολύ καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο τόσο πειστικό και συγκινητικό, τόσο ιδιοφυώς σχεδιασμένο».
Και πραγματικά, η «Πατρίδα» είναι «το μεγάλο μυθιστόρημα της Χώρας των Βάσκων, είναι το μεγάλο μυθιστόρημα της εποχής μας», όπως διαβάζουμε στην παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Πρόκειται για την ιστορία δύο πάλαι ποτέ στενά συνδεδεμένων οικογενειών, οι οποίες κατασπαράχθηκαν μέχρι θανάτου, όπως ακριβώς συνέβη και με την κοινωνία της χώρας των Βάσκων για πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Ο Φερνάντρο Αραμπούρου, αποτυπώνοντας μαεστρικά τα γεγονότα που σημάδεψαν τη χώρα του από τις αρχές της δεκαετίας του 80 έως το 2011, όταν η αυτονομιστική οργάνωση ΕΤΑ (Euskadi Ta Askatasuna) ανακοίνωσε την οριστική παύση της ένοπλης δράσης της, σκαρώνει ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα, το οποίο, μέσα από τη λυσσαλέα πάλη των δύο οικογενειών, σκιαγραφεί τις πληγές του διχασμού και του φανατισμού, τα δεινά των εμφύλιων συγκρούσεων και την απόλυτη ανάγκη της συγχώρεσης για να ξαναβρεί μια διχασμένη κοινωνία τον βηματισμό της και να ξαναδεί το μέλλον με αισιοδοξία.
Σας ευχόμαστε καλό καλοκαίρι και καλή ανάγνωση!
